اوایل دوره دوم ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد بود و من هنوز ساکن قم بودم، روزی یکی از مترجمین زبان ژاپنی که در یک سمینار برنامه ریزی آموزشی در تهران با او آشنا شده بودم تماس گرفت، بعد از احوال پرسی گفت: فردا با یکی از روزنامه نگاران روزنامه ماینچی ژاپن (毎日新聞) برای تهیه گزارش به قم می آییم، می خواهیم مصاحبه ای هم با شما داشته باشیم، موضوع مصاحبه هم حوزه علمیه قم و شیوه آموزشی آن است. پیشنهاد را پذیرفتم، فردا شب ساعت 22 با یکی از دوستان روحانی به هتل بین المللی قم رفتیم و درکافی شاپ هتل با مترجم و روزنامه نگار ژاپنی دیدار کردیم.

چیزی که جالب بود این بود که مترجم آذری زبان بود و مایل بود که به همین زبان با من گفتگو کند، لذا سوالات روزنامه نگار ژاپنی را به ترکی ترجمه کرده و به من انتقال می داد، بنده هم مفاهیم ذهنی ام را که به زبان فارسی ذخیره کرده بودم به ترکی تبدیل کرده و او آن را به زبان ژاپنی ترجه می کرد!
حدود دو ساعت در زمینه های مختلف  به گفتگو پرداختیم، یکی از سوالات خبرنگار این بود که چرا طلّابی که از کشورهای خارج به ایران می آیند به جای زبان عربی به زبان فارسی آموزش داده می شوند؟
گفتم: حوزه علمیه قم از حدود 110 کشور طلبه دارد، این طلاب عزیز بر خلاف تصوری که دارید هم  زبان عربی و هم فارسی را آموزش داده می شوند و حوزه افتخار دارد که در عرض تنها یک سال با شیوه های ابدائی خود قریب به اتفاق طلاب جدید الورود را به زبان فارسی مسلط می کند، اما دلیل اینکه باید زبان فارسی را فرا بگیرند، این است که اولا زبان فارسی زبان دوم جهان اسلام است و آثار فراوانی از علماء، دانشمندان و شعراء به این زبان در اختیار جامعه علمی قرار گرفته است، ثانیا زبان رهبران انقلاب اسلامی ایران، زبان فارسی است و به طور طبیعی خود طلاب خارجی دوست دارند بطور مستقیم از فرمایشات آنها استفاده کنند و ثالثا آنها مجبورند تا اتمام دوره تحصیلی که چندین سال طول می کشد در ایران زندگی کنند و لذا ناچارند برای محاوره با مردم، زبان آنها را یاد بگیرند.
در این بین صحبت از زبان و رسالت رهبران ایران شد، گفتم حضرت امام با سه زبان با مردم سخن گفتند، یکم"زبان انسانی"، تعابیری مثل مستضعفان و مستکبران جهان که در گفتار امام به وفور یافت می شد و دلسوزی هایی که حضرت امام برای همه ستم دیدگان عالم داشت، اعم از اینکه دیندار باشند یا بی دین؛ با همین زبان و منطق بود که حضرت امام به گورباچف نامه نوشت و او را از فروپاشی نظام کمونیستی آگاه کرد. اگر بخواهیم امروزه با همین ادبیات با مردم ژاپن صحبت کنیم، باید از شما بپرسیم که تا چه زمانی ژاپنی ها قرار است به قانون ننگین کاپیتولاسیون تن در دهند؟ تاچه زمان باید آمریکایی ها در جزایر شما پایگاه نظامی داشته باشند و به دختران ژاپنی تجاوز کنند و بجای آنها، فرمانداران بومی از مردم خود عذرخواهی کنند؟! آیا وقت آن نرسیده که برای زدودن این ننگ کاری بکنید؟!
 زبان دوم حضرت امام "زبان اسلام" بود، زبان قرآن مجید و پیامبر اکرم، با این زبان حضرت امام روز قدس را نام گذاری کرد، از مردم فلسطین حمایت کرد و هفته وحدت را بنیان گذاشت.
زبان سوم امام راحل، "زبان شیعه" بود، زبان خط سرخ امام حسین و خط سبز انتظار، زبان مکتب فقهی امام صاق(ع)، با این زبان در مقابل همه تهدیدات  غرب و شرق ایستاد و فرمود آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند!
خبرنگار گفت سوال بعدی من  این است که چرا شما با آمریکا کنار نمی آیید؟
گفتم به سه دلیل! نخست اینکه 50 سال کنار آمدیم و نتیجه ننگین این رویکرد را دیدیم، از ما حق توحش گرفتند، به دنبال تصویب قانون کاپیتولاسیون بودند، در 28 مرداد کودتا کردند، محمد رضا شاه را سرکار آوردند و دیکتاتوری را بر ایران مسلط کردند، نفت، اموال و آثار باستانی ما را به تاراج بردند و ملت ما را تحقیر کردند، سال 1350 بحرین را از ایران جدا کردند و صدها جنایت دیگر که شاید شما از آنها اطلاع نداشته باشید، این نوع رابطه "ارتباط گرگ و میش " است. روزنامه نگار از این تعبیر بسیار خوشش آمد و با لبخند و حرکت سر آنرا تأیید کرد، ادامه دادم، ما ایرانی ها یک ضرب المثل داریم که می گوید آزموده را آزمودن خطاست!
 دوم اینکه،امروزه همسایگان خود را می بینیم که با آمریکا کنار آمده اند، چه نفعی برده اند؟ الان در پاکستان سازمان سیا رسماًیک برج دارد، دوربین های آمریکایی مقدسترین اماکن عربستان را کنترل می کند و حقوق نظامیان مصر را آمریکا می دهد، این کشورها چه دارندکه ما نداریم؟
سوم اینکه، آمریکا قطع رابطه کرده نه ما، اگر آمریکا دست از سلطه گری و دشمنی بردارد ما حاضریم از موضع برابر با آنها گفتگو و حتی رابطه داشته باشیم، ولی هیچگاه آمریکا چنین رابطه ای را با ما نخواهد داشت. به تعبیر حضرت امام آمریکا شیطان بزرگ است و بخاطر همین رفتارهای زشت است که امروزه در بعضی راهپیمایی ها در آمریکا مردم پرچم کشورشان را به آتش می کشند!
در ادامه سوالات مختلفی مطرح شد، شاید نیاز به گفتن همه نباشد و بعضی از سوالات را کاملا فراموش کرده باشم، آنطور که گفتند، قبل از من با یکی از مشاوران رئیس جمهور وقت مصاحبه کرده بودند و برخی از این سوالات را از ایشان هم پرسیده بودند، اذعان داشتند که پاسخ های ایشان محافظه کارانه بود و پاسخ های شما صریح و بی پرده!
در نهایت از او پرسیدم شما چه مدت است که در ایران اقامت دارید؟ گفت بیش از سه سال است؛ سوال کردم در طول این مدت در ایران به دنبال چه هستید؟ گفت ما یک تیم کامل هستیم، شامل جامعه شناس و روانشناس و اقتصاد دان و غیره، دولت ژاپن به این نتیجه رسیده است که ایران یکی از قدرتهای برتر جهان در آینده ای نزدیک خواهد شد، ما مأموریت داریم که ظرفیت های بالفعل و بالقوه ایران را شناسایی کنیم تا در آینده به عنوان یک دوست استراتژیک از این فرصت استفاده کنیم!!
پرسیدم شما به دینی هم معتقدید؟ گفت پدرم بودایی بود ولی من به دین خاصی معتقد نیستم.
ساعت حدود 24 بود با آن دو نفر خداحافظی کردیم به سمت منزل راه افتادیم، در راه فکر می کردم که چقدر پیش بینی این تیم شناسایی در مورد ایران منصفانه است، ولی گاهی آدم تیتر بعضی از نشریات یا خبرگزاری ها را می بیند یا پای بعضی از برنامه های تلویزیونی می نشیند و یا حرفهای قهرکردگان با نظام را می شنود، تصور می کند پس با این همه بدبختی، اصلا چرا ما انقلاب کردیم؟ راست، چپ را می کوبد و چپ، راست را و اصلاح طلب هر دو را، از جمع آوری همه این گفته ها اجماع مرکب ایجاد می شود که نظام هیچ کاری برای مردم نکرده است.
 قرآن می فرماید: وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ، نبايد دشمنى گروهى، شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد. عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است(المائده،8)

روزنامه ماینچی شیمبون، بعد از یومیوری شیمبون، آساهی شیمبون سومین روزنامه پر تیراژ ژاپنی است و این سه روزنامه مجموعاً بیش از ۲۲ میلیون نسخه شمارگان صبح دارند. با توجه به آن که در یک سیستم سلامت روزنامه‌نگاری، تیراژ 20 درصد بیش از رقم فروش است، رقم فروش این سه جریده نزدیک ۲۰ میلیون نسخه است.